Hallo mooie jij!
Ik ben Tania, ondertussen de leeftijd van 40 bereikt.
Lang ben ik op zoek geweest naar verbinding, naar wie ik ben in mijn familie, mijn omgeving, de maatschappij en zelfs ja … deze wereld.
Dat was geen eenvoudige opgave met een alcohol verslaafde vader die de gewoonte had mij te straffen voor zijn onmogelijkheid te verbinden in de wereld.
Ook mijn moeder was zodanig onder trauma beladen dat ze emotioneel onbereikbaar was, en dus was ik dat meisje, dat kleine hulpeloze wezentje, dat zich eigenlijk nooit veilig heeft gevoeld. Niet in de armen van haar ouders, noch op school waar ze gepest werd, noch in haar volwassen leven.
Ik was een eenzaam klein meisje.
De enige plek waar ik een beetje op mezelf kwam, was op mijn eigen kleine kamertje.
En daar spendeerde ik dan ook UREN van de dag. Alleen, met mijn neus in de boeken, fantaserend over een betere, mooiere wereld en hoe ik hem zou veranderen!
Wat ik al vroeg heb mogen ontdekken is dat wanneer je als kind in de essentie wordt afgewezen, je jezelf gaat afwijzen, zo intens, dat je om de lange duur niet meer weet wie jij bent en wat jij nodig hebt. Terwijl de noden van anderen zo duidelijk zijn, waardoor je niet meer weet waar jij eindigt en een ander begint.
Ik heb gemerkt dat ik voor iedereen ging zorgen, behalve voor mezelf en zo mezelf probeerde te bewijzen dat ik genoeg waard was om te leven.
Medicinale onderdrukking.
Niet alleen emotioneel ben ik heel eenzaam en verstoten geweest, ook op medicinaal gebied ben ik enorm onderdrukt geweest.
Omdat ik geen ruimte mocht innemen als kind en afgewezen werd, ging dat jonge lijfje natuurlijk protesteren.
En tegen dat protest kwam er vervolgens een pilletje, een spuitje, een zalfje.
Terwijl de klachten eigenlijk ontstonden vanuit iets heel anders, namelijk het té moeilijk, té zwaar zijn voor mijn gezin van herkomst, die nog teveel met het trauma in zichzelf bezig waren en dus geen ruimte hadden voor mij.
Heel dat gebeuren zorgde er dus voor dat wanneer ik stopte met deze medicatie, als jong volwassene, ik verloren liep in een chaos van emoties.
Die verwardheid zorgde ervoor dat ik verslaafd raakte aan sigaretten, soapseries en heel veel en zoet, met allerlei fysieke klachten als gevolg. Mijn darmen zaten meer in de knoop dan dat ze functioneerden en mijn gezicht was bezaaid met zoveel uitslag dat het wel bloemenrozetten leken.
Tot ik eindelijk belande op mijn pad, het pad van de heling en mezelf onderdompelde in een reeks nieuwe soort van boeken en onderwijs.
Een greepje uit mijn opleidingsarcenaal
Ik vond mijn soelaas in de vier jarige opleiding aan de levensschool als gezondheidsconsulente & coach.
Waar ik de wereld heel anders heb leren interpreteren, waar ik bewuster ben geworden en waar ik zicht kreeg op wie ik werkelijk ben.
Onder deze noemer vielen toegepaste psychologie, sterftesbegeleiding, communicatieleer en evolutieleer. Alsook heel veel natuurgeneeskunde en onderricht over supplementatie.
Eén van mijn grootste passies, “post graduaat beweging en massageleer” kreeg ruimte om bestudeerd te worden aan het OTCG (opleidingsinstituut voor traditionele Chinese Geneeskunde) op de Karel de Grote hogeschool.
Ik heb me zelf verdiept in traumaverwerking volgens Peter Levin. De échte opleiding staat nog op de planning, ergens komende tijd.
Emotioneel lichaamswerk en bewustzijnswording, zodat elk vraagteken één of meerdere antwoorden kreeg. Dit sausje haalde ik vanuit speltheater en verschillende online cursussen bewustzijnsvorming en ook kleinere cursussen bij mensen van wie ik wist dat ze goed waren. Waaronder Bert Cools en Annet Henneman.
En last but not least; het theater! Waar ik een oeroude wijsheid heb mogen ontdekken op vlak van lichamelijk gericht werken, emoties en spel. Poppe Boonstra en Annet Henneman.
Dat hele paketje omsloot zo’n 12 jaar aan studies ter waarde van meer als 15000 euro. En deze kennis stel ik graag ter jullie beschikking. Zodat jij in ieder geval niet zo’n omslachtige weg te lopen hebt als dat ik deed. En niet alleen dat …. ik ben dan misschien wel mooi onderricht in verschillende velden, waardoor ik veel handvaten kan bieden, ik ben voornamelijk ook mens. Altijd onderweg en bereid om te leren.
Het zou fijn zijn mocht ik jou leren kennen.
Liefs,
Tania
Ooit …
dacht ik dat ik niets waard was.
dacht ik dat de liefde niet voor mij was.
dacht ik dat ik maar vreemd was en er nooit echt bij zou horen.
Nu weet ik beter! Ik leef VOLUIT, in verbinding met mijn LICHAAM en mijn OMGEVING!